Stefan Kaegi creates documentary theatre plays, audio-interventions, curated formats and works in the urban environment in a diverse variety of collaborative partnerships. Using research, public auditions and conceptual processes, he often gives voice to ‘experts' who are not trained actors but have something to tell. Most of his works are released under the Rimini Protokoll label which he founded together with Helgard Haug and Daniel Wetzel at the beginning of the millennium.

Kaegi’s early projects include works like “Mnemopark,” a model railway world with 4 passionate bricoleurs in a live film (set in 1:87 scale). Or Cargo Sofia around two Bulgarian lorry drivers and a truck which was converted into a mobile audience room (“Cargo Sofia”). In 2008, he developed “Radio Muezzin” in Cairo – a project about the call to prayer in this age of technical reproduction, and in 2011, “Bodenprobe Kasachstan” about migration and oil in central Asia. 

Between 2006 and 2011, Kaegi often worked with Argentinian playwright and director Lola Arias, most recently on “Chácara Paraíso”, which featured Brazilian policemen, and on “Airport Kids”, with global nomads between 7 and 13 years of age. Together they curated “ciudades paralelas / parallel cities”, a portable festival for urban interventions.

Since 2014 Kaegi adapts the immersive Audio Walk “Remote X” into such different urban landscapes and contexts as Santiago de Chile, Shanghai or New York, and he tours the interactive installation “Nachlass” that portrays eight people who have not much time to live. In “Society under Construction” he invites up to 300 spectators to impersonate the conflicts on one of many oversized construction sites. In 2018 he created a humanoid robot to perform as a clone of the german writer Thomas Melle in “Uncanny Valley”. With Caroline Barneaud he staged „This is not an embassy (made in Taiwan)“ with diplomats from Taipei, and together they conceived and curated „Shared Landscapes“, a day in nature with performative Land-Art. 

In 2005 Kaegi won the jury-prize of the festival “Politik im Freien Theater” for Mnemopark. 2010 Kaegi was awarded the European Prize for Cultural Diversity. In 2011 the jury prize for “Radio Muezzin” in the Theatre Festival Sarajevo, and he curated the "idiom"-section of "Malta" Festival Póznan. In 2018 he won the Grand Prize of Bitef Festival Belgrade for “Nachlass”. In 2024/25 he was awarded the Rome Prize by the German Academy Villa Massimo.

Kaegi co-produces works with Helgard Haug and Daniel Wetzel, under the label “Rimini Protokoll”. Rimini Protokoll's purpose is to pry apart the sense of reality and present all its facets from unusual perspectives. In this way, the trio of directors reproduced the full session of the German Parliament using 200 citizens from Bonn (“Deutschland 2”). In “Deadline”, they presented a piece with five experts on the central European way of dying. 

Later works include“Call Cutta in a Box”, a one-to-one telephone performance that takes place live from a call centre in India, “Hauptversammlung” (“Annual General Meeting”), a parasitic intervention at Daimler’s shareholders' meeting, the multi-player-on-stage-game “Best Before” (Vancouver 2010), the video-walk “Outdoors” (National Theatre of Wales 2011), various personalized versions of “100% City” (in Vienna, London, Melbourne and many other cities in with 100 local citizens on stage) and “Lagos Business Angels” with Nigerian business people (Berlin 2012), as well as "Weltklimakonferenz" (Hamburg 2014) - a simulation of the UN Conference on climate change. 

They also performed "Homevisit Europe" as an interactive performance game in hundreds of households across the globe and created a tetralogy „Staat 1-4“ on phenomena of post-democracy. Their „Utopolis“ for 48 portable loudspeakers opened at the Manchester International Festival. „Conference of the Absent“ is touring stages in dozens of languages. More and more they also create works for museums: The Centre de Cultura Contemporània de Barcelona (CCCB) recently showed their eco-installation „win < > win“ as well as their immersive walkable movie „Urban Nature“. 

In 2007, Rimini Protokoll was awarded with the Faust Theatre Prize. In 2008 they received the European prize “New Realities in Theatre”, and in 2011 the Silver Lion at the Venice Biennale for performing arts. The multi-player video-installation "Situation Rooms" about the weapon-industry got the Excellence award of the 17th Japan Media Festival in 2013. And in 2015 Stefan Kaegi and Rimini Protokoll got the Grand Prix Theater/Hans-Reinhart-Ring of Switzerland.

When he is not travelling Stefan Kaegi lives between Rome, Berlin and Switzerland.

-------------------------------------------------------------------------------------------------

Στέφαν Κέγκι

Γράψτε μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου

Ο Στέφαν Κέγκι μεγάλωσε στην Ελβετία, σπούδασε φιλοσοφία στη Βασιλεία, τέχνες στη Ζυρίχη και εφαρμοσμένη θεατρολογία στο Γκίσεν. Σκηνοθετεί υπό διάφορους συνδυασμούς θεατρικά έργα-ντοκιμαντέρ, έργα που λαμβάνουν χώρα στον αστικό χώρο και ραδιοφωνικά θεατρικά έργα, η πλειοψηφία των οποίων τελεί υπό την επωνυμία Rimini Protokoll, την ομάδα που ίδρυσαν από κοινού με τη Χέλγκαρντ Χάουγκ και τον Ντάνιελ Βέτσελ.

Σε δική του σκηνοθεσία ανέβηκαν πολλά έργα σχετικά με την κινητικότητα, όπως το Mnemopark, μια παράσταση σε μορφή μοντέλου σιδηροδρόμου, ή το Cargo Sofia-X, για το οποίο μετέτρεψε ένα φορτηγό σε κινητό αμφιθέατρο, αλλά και η ακουστική ξενάγηση Remote X για 50 ζεύγη ακουστικών, την οποία σχεδίασαν εκ νέου με τον Γιοργκ Καρενμπάουερ για καθεμία από τις 40 πόλεις ανά τον κόσμο που παρουσιάστηκε.

Οι πρωταγωνιστές ορισμένων πρότζεκτ του προέρχονται από άλλους πολιτισμούς: Στο Κάιρο, για παράδειγμα, ο Κέγκι ανέβασε το Radio Muezzin, ένα έργο για την κλήση σε προσευχή την εποχή της τεχνολογικής αναπαραγωγιμότητας, στην Κούβα το Granma. Posaunen aus Havanna και μεταξύ Γερμανίας και Ασίας το Bodenprobe Kasachstan.

Τα έργα του μετατρέπονται συχνά σε εμβυθιστικούς θεατρικούς χώρους. Έτσι, για το θέατρο του Μονάχου Kammerspiele σκηνοθέτησε μια πειρατική ηχογράφηση ενός «Συνεδρίου ασφαλείας» (Sicherheitskonferenz) γύρω από μια στρογγυλή τράπεζα. Στο Gesellschaftsmodell Grossbaustelle ανέβαιναν ταυτόχρονα στη σκηνή περίπου 300 θεατές σε ρόλο οικοδόμων και αρχιτεκτόνων, μεταβάλλοντας το θέατρο σε εργοτάξιο, σαν να επρόκειτο για πίνακα πολλαπλών απεικονίσεων (Wimmelbild).

Τον απασχολούν, επίσης, οι μετα-ανθρώπινες προοπτικές: Για το θέατρο της Ζυρίχης σκηνοθέτησε ένα έργο με 10.000 ακρίδες. Στο Uncanny Valley εμφανίζεται ένα ανιματρονικό αντίγραφο του συγγραφέα Τόμας Μέλε. Σε συνεργασία με τον σκηνογράφο Ντόμινικ Χούμπερ δημιουργήθηκαν για την παραγωγή Nachlass - Pièces sans personnes οχτώ χώροι, στους οποίους παρακολουθεί κανείς εν απουσία των πρωταγωνιστών τους τι απομένει όταν εκείνοι δεν βρίσκονται πια εκεί.

Ο Κέγκι αναπτύσσει αρκετά συχνά πρότζεκτ από κοινού με τη Χέλγκαρντ Χάουγκ και τον Ντάνιελ Βέτσελ. Κοινός τους στόχος είναι η προσέγγιση της πραγματικότητας και η παρουσίαση των ποικίλων πτυχών της από ασυνήθιστες οπτικές γωνίες. Σε αυτό το πλαίσιο, το σκηνοθετικό τρίο αναδημιούργησε μαζί με 200 πολίτες της Βόννης μια ολόκληρη συνεδρίαση του Γερμανικού Ομοσπονδιακού Κοινοβουλίου (Deutschland 2). Μαζί με πέντε ειδικούς στους τύπους θανάτου στην κεντρική Ευρώπη ανέβασαν το έργο Deadline ή αναπαρέστησαν την πτώχευση της βελγικής αεροπορικής εταιρείας Sabena στις Βρυξέλλες (Sabenation). Από αυτή τη συνεργασία προέκυψαν αναρίθμητες νέες θεατρικές μορφές: Το Call Cutta in a Box συνιστά μια ζωντανή τηλεφωνική συνομιλία με ένα ινδικό τηλεφωνικό κέντρο, στο 100% Stadt ανεβαίνουν στην περιστρεφόμενη σκηνή 100 πολίτες επιλεγμένοι με στατιστικά κριτήρια, ενώ το Hauptversammlung συνιστά μια παρασιτική παρέμβαση με αφορμή τη συνέλευση των μετόχων της Daimler AG. Το Best Before είναι ένα βιντεοπαιχνίδι για 200 θεατές και το Lagos Business Angels ένα είδος διηπειρωτικής έκθεσης οικονομίας. Επίσης, οι τρεις τους ανέπτυξαν τη βιντεοεγκατάσταση πολλαπλών παιχτών Situation Rooms σχετικά με το παγκόσμιο εμπόριο όπλων, η οποία έλαβε το βραβείο Excellence στο 17ο ιαπωνικό φεστιβάλ τέχνης των μέσων και προσκλήθηκε στο θεατρικό φεστιβάλ Berliner Theatertreffen. Για το θέατρο του Αμβούργου δημιουργήθηκε το έργο Weltklimakonferenz ως προσομοίωση μιας Συνόδου Κορυφής των Ηνωμένων Εθνών, αποτελούμενης από 650 θεατές κάθε φορά, διαμοιρασμένους σε 196 εθνικές αντιπροσωπείες. Σε μια μουσειακή εγκατάσταση της Βαρκελώνης, μέδουσες κολυμπούν σε έναν κόσμο μετά την κλιματική αλλαγή.

Διάφορα ακόμα έργα γεννήθηκαν από τη συνεργασία του με την αργεντινή σκηνοθέτιδα Lola Arias (Airport Kids, Chácara Paraíso κ.ά.) αλλά και με τον Μπερντ Ερνστ ως Hygiene Heute.

Επίσης, συχνά εργάζεται ως επιμελητής εκθεσιακών πρότζεκτ (Jäger und Sammler), συνεδρίων (Identa 2000, Kongress der Schwarzfahrer κ.λπ.), παρεμβάσεων εντός του αστικού χώρου (Truck Tracks Ruhr) ή φεστιβάλ (Ciudades Paralelas, Idiom - Malta Festival Poznan). Επιπλέον, μαζί με τους συνεργάτες του παρουσιάζει εργαστήρια (θεατρική μπιενάλε της Βενετίας, λετονικό θεατρικό ινστιτούτο στη Ρίγα, Teatro Mario Matos στη Λισαβόνα, Πανεπιστήμιο Ρουρ στο Μπόχουμ, Ινστιτούτο Γκαίτε στην Αβάνα, La Friche Belle de Mai στη Μασσαλία, Πανεπιστήμιο εφαρμοσμένων τεχνών στη Βιέννη, Ανώτατη Σχολή Τεχνών της Ζυρίχης, φεστιβάλ Territory στη Μόσχα κ.ά.).

Η ομάδα Rimini Protokoll τιμήθηκε με το θεατρικό βραβείο Faust το 2007 και με το ευρωπαϊκό βραβείο New Realities in Theatre το 2008. Το 2011 έλαβαν τον Αργυρό Λέοντα της θεατρικής μπιενάλε της Βενετίας και το 2013 το βραβείο Excellence του ιαπωνικού φεστιβάλ τέχνης των μέσων για τη θεατρική βιντεοεγκατάσταση πολλαπλών παιχτών Situation Rooms με θέμα της το παγκόσμιο εμπόριο όπλων.

Στο έργο Mnemopark απονεμήθηκε το βραβείο της κριτικής επιτροπής του φεστιβάλ πολιτικής στο ελεύθερο θέατρο (2005). Ο Στέφαν Κέγκι έλαβε το 2010 το Routes Award for Cultural Diversity του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Ιδρύματος και το 2015 μαζί με τους Rimini Protokoll το Grand Prix Theater του Ομοσπονδιακού Υπουργείου Πολιτισμού της Ελβετίας. Το έργο Nachlass κέρδισε το Grand Prize της κριτικής επιτροπής στο φεστιβάλ Bitef του Βελιγραδίου το 2018, αλλά και το Premio Ubu στην Ιταλία για την καλύτερη ξενόγλωσση, φιλοξενούμενη παράσταση.

Ο Στέφαν Κέγκι ζει στο Βερολίνο, όπου οι Rimini Protokoll διατηρούν την έδρα τους.

------------------------------------------------------------------------------------------------

Stefan Kaegi

E-mail schreiben

Stefan Kaegi creció en Suiza, estudió filosofía en Basilea, arte en Zúrich y Estudios Aplicados de Teatro en Gießen. Dirige obras de teatro documental, producciones de espacios urbanos y piezas radiofónicas, la mayoría de las cuales aparecen bajo el nombre Rimini Protokoll, en sus diferentes constelaciones, que fundó con Helgard Haug y Daniel Wetzel.

En solitario, ha creado muchos proyectos en torno a temas de movilidad, como la maqueta del mundo ferroviario de Kaegi "Mnemopark" o Cargo Sofia-X, para el que convirtió un camión en una auditorio móvil. Así como el audiotour "Remote X" para 50 auriculares, que Kaegi diseñó junto con Jörg Karrenbauer para más de 40 ciudades de todo el mundo, siempre de forma nueva y específica para cada lugar.

Algunos proyectos buscan sus protagonistas en otras culturas. En El Cairo, por ejemplo, Kaegi concibió "Radio Muezzin", una obra sobre la llamada a la oración en la era de la reproductibilidad tecnológica, en Cuba "Granma. Posaunen aus Havanna" y entre Alemania y Asia "Bodenprobe Kasachstan".

Las obras se convierten a menudo en espacios teatrales inmersivos. Así, escenificó una versión pirata de la conferencia de seguridad, "Sicherheitskonferenz", en torno a una mesa redonda en Münchner Kammerspielen. En "Gesellschaftsmodell Grossbaustelle", hasta 300 espectadores asumieron a la vez los papeles de trabajadores de la construcción y arquitectos, transformando el teatro en una obra de construcción multitudinaria.

Kaegi también se interesa por las perspectivas posthumanas. Para Schauspielhaus de Zúrich montó una obra con 10.000 langostas. En "Uncanny Valley", hay una copia animatrónica del autor Thomas Melle en el escenario. Y en colaboración con el escenógrafo Dominic Huber, se crearon ocho habitaciones para la producción "Nachlass - Pièces sans personnes", que, en ausencia de sus protagonistas, cuentan lo que queda de ellos cuando ya no están.

Kaegi concibe regularmente proyectos junto a Helgard Haug y Daniel Wetzel. Su objetivo común es descomponer la realidad percibida y presentar todas sus facetas desde perspectivas inusuales. El trío de directores copió una sesión completa del Bundestag ("Deutschland 2") con 200 ciudadanos de Bonn. Pusieron en escena a cinco expertos en tipos de muerte centroeuropeos en "Deadline" o reconstruyeron la quiebra de la aerolínea belga Sabena en Bruselas ("Sabenation"). De su colaboración han surgido numerosas formas nuevas de teatro, "Call Cutta in a Box" es una conferencia telefónica en directo desde un call center indio, "100% Stadt" es un vívido orden estadístico para 100 ciudadanos en un escenario giratorio y "Hauptversammlung" es una intervención parasitaria con motivo de la asamblea general de accionistas de Daimler AG. "Best Before" es un videojuego para 200 espectadores de teatro y "Lagos Business Angels" es una especie de feria empresarial intercontinental. Los tres desarrollaron también la videoinstalación multijugador "Situation Rooms" sobre el comercio mundial de armas, que ganó el premio "Excellence" en el 17º Festival de Arte de Japón y se representó en el festival Theatertreffen de Berlín. Para el Schauspielhaus de Hamburgo crearon "Weltklimakonferenz", una simulación de una cumbre de la ONU para 650 espectadores divididos en 196 delegaciones de países. En Barcelona, las medusas nadaban en la instalación de un museo sobre el mundo después del cambio climático.

Otras obras se crearon en colaboración con la directora argentina Lola Arias ("Airport Kids" y "Chácara Paraíso", entre otras), así como en colaboración con Bernd Ernst bajo el nombre de "Hygiene Heute".

Kaegi también ejerce como comisario en exposiciones ("Jäger und Sammler"), imparte conferencias ("Identa 2000" y "Kongress der Schwarzfahrer", entre otras), hace intervenciones en el espacio urbano ("Truck Tracks Ruhr") y participa en festivales ("Ciudades Paralelas", "Idiom" - Malta Festival Poznan). Él y sus colegas también imparten talleres (Bienal de Teatro de Venecia, Instituto de Teatro Letón de Riga, Teatro Mario Matos de Lisboa, Universidad del Ruhr de Bochum, Instituto Goethe de La Habana, La Friche Belle de Mai de Marsella, Universidad de Artes Aplicadas de Viena, ZHdK de Zúrich, Territory Festival de Moscú y muchos más).

En 2007 Rimini Protokoll recibió el Premio de Teatro Faust y en 2008 el Premio Europeo "New Realities in Theatre". En 2011 recibió el León de Plata en la Bienal de Teatro de Venecia y en 2013 el premio "Excellence" del Festival de Arte de Japón por la instalación teatral multijugador "Situation Rooms" sobre el comercio mundial de armas.

En 2005, "Mnemopark" ganó el premio del jurado del Festival Politik im freien Theater. En 2010, Stefan Kaegi recibió el "Routes Award for Cultural Diversity" de la Fundación Europea de la Cultura y en 2015, con Rimini Protokoll, el Gran Premio de Teatro de la Oficina Federal de Cultura de Suiza. "Nachlass" ganó el Gran Premio del Jurado en el Festival Bitef de Belgrado en 2018, así como el "Premio Ubu" a la mejor actuación extranjera en Italia.

Stefan Kaegi vive en Berlín, donde Rimini Protokoll tiene su sede.