Stefan Kaegi
Stefan Kaegi ist in der Schweiz aufgewachsen, hat in Basel Philosophie, in Zürich Kunst und in Gießen angewandte Theaterwissenschaften studiert. Er inszeniert in verschiedenen Konstellationen dokumentarische Theaterstücke, Stadtrauminszenierungen und Hörspiele, die meistens unter dem von ihm gemeinsam mit Helgard Haug und Daniel Wetzel begründeten Label Rimini Protokoll veröffentlicht werden.
In Einzelregie entstanden viele Projekte um Fragen der Mobilität wie etwa Kaegis Modelleisenbahnwelt "Mnemopark" oder Cargo Sofia-X, wofür er einen LKW zu einem mobilen Zuschauerraum umbaute. Sowie die Audiotour "Remote X" für 50 Kopfhörer, die Kaegi mit Jörg Karrenbauer zusammen für über 40 Städte rund um den Erdball immer wieder neu ortsspezifisch konzipierte.
Einige Projekte suchen ihre Hauptfiguren in anderen Kulturen: In Kairo entwickelte Kaegi zum Beispiel „Radio Muezzin“ – ein Stück über den Gebetsruf im Zeitalter seiner technischen Reproduzierbarkeit, in Kuba entstand „Granma. Posaunen aus Havanna“ und zwischen Deutschland und Asien „Bodenprobe Kasachstan“.
Oft werden die Arbeiten zu immersiven Theaterräumen. So inszenierte er in den Münchner Kammerspielen eine Raubkopie der ”Sicherheitskonferenz” um einen runden Tisch. In „Gesellschaftsmodell Grossbaustelle“ stiegen bis zu 300 Zuschauer gleichzeitig in Rollen von Bauarbeitern und Architektinnen und verwandelten das Theater in eine Baustelle als Wimmelbild.
Ausserdem interessiert sich Kaegi für posthumane Perspektiven: Für das Schauspielhaus Zürich inszenierte er ein Stück mit 10.000 Heuschrecken. In „Uncanny Valley“ steht eine animatronische Kopie des Autoren Thomas Melle auf der Bühne. Und in Zusammenarbeit mit dem Bühnenbildner Dominic Huber entstanden für die Produktion „Nachlass - Pièces sans personnes” acht Räume, die in der Abwesenheit ihrer Protagonist*innen davon erzählen, was von ihnen bleibt, wenn sie nicht mehr da sind.
Regelmässig entwickelt Kaegi Projekte gemeinsam mit Helgard Haug und Daniel Wetzel. Gemeinsames Ziel ist es, die gefühlte Realität aufzubrechen und all ihre Facetten auch aus ungewöhnlichen Blickwinkeln zu präsentieren. So kopierte das Regietrio mit 200 Bonner Bürger*innen eine ganze Bundestagssitzung ("Deutschland 2"). Sie inszenierten fünf Expert*innen mitteleuropäischer Todesarten in "Deadline" oder rekonstruierten den Bankrott der belgischen Fluglinie Sabena in Brüssel ("Sabenation"). In der Zusammenarbeit entstanden zahlreiche neue Theaterformen: „Call Cutta in a Box“ ist ein aus einem indischen Call Centre live geführtes Telefongespräch, "100% Stadt" eine gelebte Statistikanordnung für 100 Bürger*innen auf einer Drehbühne und "Hauptversammlung" eine parasitäre Intervention anlässlich der Aktionärsversammler der Daimler AG. „Best Before“ ist ein Videospiel für 200 Theaterzuschauer und ”Lagos Business Angels” eine Art interkontinentale Wirtschaftsmesse. Ausserdem entwickelten die drei die Multiplayer Videoinstallation "Situation Rooms" über den globalen Waffenhandel, die mit dem "Excellence"-Award des 17. Japan Media Arts Festivals ausgezeichnet und zum Berliner Theatertreffen eingeladen wurde. Für das Schauspielhaus Hamburg entstand eine „Weltklimakonferenz“ als Simulaltion eines UN-Gipfels für jeweils 650 Zuschauer*nnen, aufgeteilt in 196 Länderdelegationen. In Barcelona schwammen Quallen in einer Museumsinstallation zur Welt nach dem Klimawandel.
Andere Arbeiten entstanden in Zusammenarbeit mit der argentinischen Regisseurin Lola Arias (“Airport Kids”, “Chácara Paraíso” u.a.) sowie in der Zusammenarbeit mit Bernd Ernst unter dem Label „Hygiene Heute“.
Immer wieder betätigt sich Kaegi auch als Kurator von Ausstellungsprojekten („Jäger und Sammler“), Konferenzen („Identa 2000“, „Kongress der Schwarzfahrer“ u.a.), Stadtrauminterventionen („Truck Tracks Ruhr“) oder Festivals („Ciudades Paralelas“, „Idiom“ - Malta Festival Poznan). Ausserdem geben er und seine KollegInnen Workshops (Theaterbiennale Venedig, Lettisches Theaterinstitut Riga, Teatro Mario Matos Lissabon, Ruhruniversität Bochum, Goethe Institut Havanna, La Friche Belle de Mai Marseille, Universität für angewandte Künste Wien, ZHdK Zürich, Territory Festival Moskau u.v.m.)
2007 wurde Rimini Protokoll mit dem Theaterpreis Faust und 2008 mit dem europäischen Preis „New Realities in Theatre“ ausgezeichnet. 2011 erhielt Rimini Protokoll den Silbernen Löwen der Theater-Biennale von Venedig und 2013 den „Excelence Award“ des japanischen Media Arts Festival für die Multiplayer Theaterinstallation „Situation Rooms“ zum globalen Waffenhandel.
2005 gewann „Mnemopark“ den Jurypreis des Festivals Politik im freien Theater. 2010 erhielt Stefan Kaegi den “Routes Award for Cultural Diversity” der Europäischen Kulturstiftung und 2015 mit Rimini Protokoll den Grand Prix Theater des Schweizer Bundesamtes für Kultur. „Nachlass“ gewann 2018 auf dem Bitef Festival Belgrad den Grand Prize der Jury, sowie den „Premio Ubu“ für das beste ausländische Gastspiel in Italien.
Stefan Kaegi lebt in Berlin, wo Rimini Protokoll ihr Büro haben.
--------------------------------------------------------------------------------------------------
Stefan Kaegi
Stefan Kaegi è cresciuto in Svizzera, ha studiato filosofia a Basilea, arte a Zurigo e Scienze Teatrali Applicate all’Università di Giessen. Dirige spettacoli di teatro documentario, produzioni di spazi urbani e programmi radiofonici, e lavora a numerosi e diversi progetti. La maggior parte delle sue opere porta il marchio del colletivo teatrale Rimini Protokoll,che ha fondato insieme a Helgard Haug e Daniel Wetzel.
Molte delle sue opere sono state dirette individualmente e realizzate su questioni riguardanti la mobilità, come “Mnemopark” un mondo di modellini ferroviari in miniatura di Kaegi, “Cargo Sofia” con cui ha trasformato un camion in una sala mobile per il pubblico, così come il tour audio "Remote X" per 50 spettatori muniti di auricolari, che Kaegi ha progettato insieme a Jörg Karrenbauer per più di 40 città in tutto il mondo.
Alcuni progetti sono stati realizzati con protagonisti di altre culture: al Cairo, ad esempio, Kaegi ha creato l’opera “Radio Muezzin”, un progetto sull’invito alla preghiera in questa era di riproduzione tecnologica, a Cuba “Granma, Psaunen aus Havanna” e tra la Germania e l’Asia “Bodenprobe Kasachstan”.
Le sue opere diventano spesso spazi teatrali profondi. Al teatro da Camera di Monaco ha messo in scena una copia pirata della "Conferenza sulla sicurezza" attorno a una tavola rotonda. In "Gesellschaftsmodell Grossbaustelle” circa 300 spettatori hanno assunto contemporaneamente il ruolo di operai edili e architetti trasformando il teatro in un vero e proprio cantiere.
Kaegi è anche interessato alle prospettive post-umane: per la Schauspielhaus di Zurigo ha messo in scena uno spettacolo con 10.000 cavalette. Con l’opera "Uncanny Valley" ha realizzato una copia animatronica dell'autore Thomas Melle. E in collaborazione con lo scenografo Dominic Huber sono state realizzate otto sale per la produzione di "Nachlass - Pièces sans personnes" che, in assenza dei loro protagonisti, racconta ciò che resta di loro dopo la loro scomparsa.
Kaegi sviluppa regolarmente progetti insieme a Helgard Haug e Daniel Wetzel. Il loro obiettivo comune è quello di rompere la realtà percepita e di presentare tutte le sue sfaccettature da prospettive insolite. Per esempio, il trio di registi ha copiato un'intera sessione del Bundestag ("Deutschland 2") con 200 cittadini di Bonn. Con l’opera “Deadline” hanno messo in scena cinque esperti sui modi di morire dell'Europa centrale oppure hanno ricostruito il fallimento della compagnia aerea belga Sabena a Bruxelles ("Sabenation"). Dalla collaborazione sono emerse numerose nuove forme di teatro: "Call Cutta in a Box" è una conversazione telefonica in diretta da un call-center indiano, "100% City" riunisce sul palcoscenico 100 abitanti della città selezionati in maniera statistica e "Hauptversammlung" è un intervento sterile in occasione dell'assemblea degli azionisti della Daimler-Benz. "Best Before" è un videogioco per 200 spettatori di teatro e "Lagos Business Angels" è una sorta di fiera commerciale intercontinentale. Inoltre, i tre hanno realizzato la video installazione multiplayer "Situation Rooms" sul commercio globale di armi, che ha ricevuto il premio "Excellence" al 17° Japan Media Arts Festival ed è stata invitata al Theatertreffen di Berlino. Per il teatro Schauspielhaus di Amburgo è stata realizzata la " World Climate Conference " come simulazione di un vertice delle Nazioni Unite per 650 spettatori, suddivisi in 196 delegazioni di paesi. A Barcellona, le meduse nuotavano come un’installazione del museo sul mondo dopo il cambiamento climatico.
Altri lavori sono stati realizzati in collaborazione con la regista argentina Lola Arias ("Airport Kids", "Chácara Paraíso" e altri) e in collaborazione con Bernd Ernst sotto l'etichetta "Hygiene Today".
Sempre più spesso, Kaegi è attivo come curatore di progetti espositivi ("Jader und Sammler"), conferenze ("Identa 2000", "Kongress der Schwarfahrer" ecc.), interventi sullo spazio urbano ("Truck Tracks Ruhr") o festival (" Ciudades Paralelas”, “Idiom" - Malta Festival Poznan). Lui e i suoi colleghi dirigono anche dei workshop (Biennale del Teatro di Venezia, Latvian Theatre Institute di Riga, Teatro Mario Matos di Lisbona, Università della Ruhr di Bochum, Goethe Institute Havana, La Friche Belle de Mai di Marsiglia, University of Applied Arts diVienna, ZHdK di Zurigo, Territory Festival di Mosca e molti altri).
Nel 2007 Rimini Protokoll ha ricevuto il Premio teatrale Faust e nel 2008 il Premio Europeo “Nuove Realtà teatrali”. Nel 2011 Rimini Protokoll ha ricevuto il Leone d'Argento alla Biennale del Teatro di Venezia e nel 2013 il premio '"Excelence Award" al Japanese Media Arts Festival per l'installazione teatrale"Situation Rooms" sul commercio mondiale di armi.
Nel 2005 "Mnemopark" ha vinto il premio della giuria al Festival Politics in freien Theater. Nel 2010 Stefan Kaegi ha ricevuto il “Routes Award for Cultural Diversity” dalla Fondazione Europea della Cultura e nel 2015 ha ricevuto il premio Grand Prix Theatre dall'Ufficio Federale della Cultura con Rimini Protokoll. "Nachlass" ha vinto il Gran Premio della Giuria al Bitef Festival di Belgrado nel 2018, nonché il "Premio Ubu" per la migliore performance ospite straniera in Italia.
Stefan Kaegi vive a Berlino, dove vi è la sede di Rimini Protokoll.
-------------------------------------------------------------------------------------------------
Στέφαν Κέγκι
Γράψτε μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
Ο Στέφαν Κέγκι μεγάλωσε στην Ελβετία, σπούδασε φιλοσοφία στη Βασιλεία, τέχνες στη Ζυρίχη και εφαρμοσμένη θεατρολογία στο Γκίσεν. Σκηνοθετεί υπό διάφορους συνδυασμούς θεατρικά έργα-ντοκιμαντέρ, έργα που λαμβάνουν χώρα στον αστικό χώρο και ραδιοφωνικά θεατρικά έργα, η πλειοψηφία των οποίων τελεί υπό την επωνυμία Rimini Protokoll, την ομάδα που ίδρυσαν από κοινού με τη Χέλγκαρντ Χάουγκ και τον Ντάνιελ Βέτσελ.
Σε δική του σκηνοθεσία ανέβηκαν πολλά έργα σχετικά με την κινητικότητα, όπως το Mnemopark, μια παράσταση σε μορφή μοντέλου σιδηροδρόμου, ή το Cargo Sofia-X, για το οποίο μετέτρεψε ένα φορτηγό σε κινητό αμφιθέατρο, αλλά και η ακουστική ξενάγηση Remote X για 50 ζεύγη ακουστικών, την οποία σχεδίασαν εκ νέου με τον Γιοργκ Καρενμπάουερ για καθεμία από τις 40 πόλεις ανά τον κόσμο που παρουσιάστηκε.
Οι πρωταγωνιστές ορισμένων πρότζεκτ του προέρχονται από άλλους πολιτισμούς: Στο Κάιρο, για παράδειγμα, ο Κέγκι ανέβασε το Radio Muezzin, ένα έργο για την κλήση σε προσευχή την εποχή της τεχνολογικής αναπαραγωγιμότητας, στην Κούβα το Granma. Posaunen aus Havanna και μεταξύ Γερμανίας και Ασίας το Bodenprobe Kasachstan.
Τα έργα του μετατρέπονται συχνά σε εμβυθιστικούς θεατρικούς χώρους. Έτσι, για το θέατρο του Μονάχου Kammerspiele σκηνοθέτησε μια πειρατική ηχογράφηση ενός «Συνεδρίου ασφαλείας» (Sicherheitskonferenz) γύρω από μια στρογγυλή τράπεζα. Στο Gesellschaftsmodell Grossbaustelle ανέβαιναν ταυτόχρονα στη σκηνή περίπου 300 θεατές σε ρόλο οικοδόμων και αρχιτεκτόνων, μεταβάλλοντας το θέατρο σε εργοτάξιο, σαν να επρόκειτο για πίνακα πολλαπλών απεικονίσεων (Wimmelbild).
Τον απασχολούν, επίσης, οι μετα-ανθρώπινες προοπτικές: Για το θέατρο της Ζυρίχης σκηνοθέτησε ένα έργο με 10.000 ακρίδες. Στο Uncanny Valley εμφανίζεται ένα ανιματρονικό αντίγραφο του συγγραφέα Τόμας Μέλε. Σε συνεργασία με τον σκηνογράφο Ντόμινικ Χούμπερ δημιουργήθηκαν για την παραγωγή Nachlass - Pièces sans personnes οχτώ χώροι, στους οποίους παρακολουθεί κανείς εν απουσία των πρωταγωνιστών τους τι απομένει όταν εκείνοι δεν βρίσκονται πια εκεί.
Ο Κέγκι αναπτύσσει αρκετά συχνά πρότζεκτ από κοινού με τη Χέλγκαρντ Χάουγκ και τον Ντάνιελ Βέτσελ. Κοινός τους στόχος είναι η προσέγγιση της πραγματικότητας και η παρουσίαση των ποικίλων πτυχών της από ασυνήθιστες οπτικές γωνίες. Σε αυτό το πλαίσιο, το σκηνοθετικό τρίο αναδημιούργησε μαζί με 200 πολίτες της Βόννης μια ολόκληρη συνεδρίαση του Γερμανικού Ομοσπονδιακού Κοινοβουλίου (Deutschland 2). Μαζί με πέντε ειδικούς στους τύπους θανάτου στην κεντρική Ευρώπη ανέβασαν το έργο Deadline ή αναπαρέστησαν την πτώχευση της βελγικής αεροπορικής εταιρείας Sabena στις Βρυξέλλες (Sabenation). Από αυτή τη συνεργασία προέκυψαν αναρίθμητες νέες θεατρικές μορφές: Το Call Cutta in a Box συνιστά μια ζωντανή τηλεφωνική συνομιλία με ένα ινδικό τηλεφωνικό κέντρο, στο 100% Stadt ανεβαίνουν στην περιστρεφόμενη σκηνή 100 πολίτες επιλεγμένοι με στατιστικά κριτήρια, ενώ το Hauptversammlung συνιστά μια παρασιτική παρέμβαση με αφορμή τη συνέλευση των μετόχων της Daimler AG. Το Best Before είναι ένα βιντεοπαιχνίδι για 200 θεατές και το Lagos Business Angels ένα είδος διηπειρωτικής έκθεσης οικονομίας. Επίσης, οι τρεις τους ανέπτυξαν τη βιντεοεγκατάσταση πολλαπλών παιχτών Situation Rooms σχετικά με το παγκόσμιο εμπόριο όπλων, η οποία έλαβε το βραβείο Excellence στο 17ο ιαπωνικό φεστιβάλ τέχνης των μέσων και προσκλήθηκε στο θεατρικό φεστιβάλ Berliner Theatertreffen. Για το θέατρο του Αμβούργου δημιουργήθηκε το έργο Weltklimakonferenz ως προσομοίωση μιας Συνόδου Κορυφής των Ηνωμένων Εθνών, αποτελούμενης από 650 θεατές κάθε φορά, διαμοιρασμένους σε 196 εθνικές αντιπροσωπείες. Σε μια μουσειακή εγκατάσταση της Βαρκελώνης, μέδουσες κολυμπούν σε έναν κόσμο μετά την κλιματική αλλαγή.
Διάφορα ακόμα έργα γεννήθηκαν από τη συνεργασία του με την αργεντινή σκηνοθέτιδα Lola Arias (Airport Kids, Chácara Paraíso κ.ά.) αλλά και με τον Μπερντ Ερνστ ως Hygiene Heute.
Επίσης, συχνά εργάζεται ως επιμελητής εκθεσιακών πρότζεκτ (Jäger und Sammler), συνεδρίων (Identa 2000, Kongress der Schwarzfahrer κ.λπ.), παρεμβάσεων εντός του αστικού χώρου (Truck Tracks Ruhr) ή φεστιβάλ (Ciudades Paralelas, Idiom - Malta Festival Poznan). Επιπλέον, μαζί με τους συνεργάτες του παρουσιάζει εργαστήρια (θεατρική μπιενάλε της Βενετίας, λετονικό θεατρικό ινστιτούτο στη Ρίγα, Teatro Mario Matos στη Λισαβόνα, Πανεπιστήμιο Ρουρ στο Μπόχουμ, Ινστιτούτο Γκαίτε στην Αβάνα, La Friche Belle de Mai στη Μασσαλία, Πανεπιστήμιο εφαρμοσμένων τεχνών στη Βιέννη, Ανώτατη Σχολή Τεχνών της Ζυρίχης, φεστιβάλ Territory στη Μόσχα κ.ά.).
Η ομάδα Rimini Protokoll τιμήθηκε με το θεατρικό βραβείο Faust το 2007 και με το ευρωπαϊκό βραβείο New Realities in Theatre το 2008. Το 2011 έλαβαν τον Αργυρό Λέοντα της θεατρικής μπιενάλε της Βενετίας και το 2013 το βραβείο Excellence του ιαπωνικού φεστιβάλ τέχνης των μέσων για τη θεατρική βιντεοεγκατάσταση πολλαπλών παιχτών Situation Rooms με θέμα της το παγκόσμιο εμπόριο όπλων.
Στο έργο Mnemopark απονεμήθηκε το βραβείο της κριτικής επιτροπής του φεστιβάλ πολιτικής στο ελεύθερο θέατρο (2005). Ο Στέφαν Κέγκι έλαβε το 2010 το Routes Award for Cultural Diversity του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Ιδρύματος και το 2015 μαζί με τους Rimini Protokoll το Grand Prix Theater του Ομοσπονδιακού Υπουργείου Πολιτισμού της Ελβετίας. Το έργο Nachlass κέρδισε το Grand Prize της κριτικής επιτροπής στο φεστιβάλ Bitef του Βελιγραδίου το 2018, αλλά και το Premio Ubu στην Ιταλία για την καλύτερη ξενόγλωσση, φιλοξενούμενη παράσταση.
Ο Στέφαν Κέγκι ζει στο Βερολίνο, όπου οι Rimini Protokoll διατηρούν την έδρα τους.
------------------------------------------------------------------------------------------------
Stefan Kaegi
Stefan Kaegi creció en Suiza, estudió filosofía en Basilea, arte en Zúrich y Estudios Aplicados de Teatro en Gießen. Dirige obras de teatro documental, producciones de espacios urbanos y piezas radiofónicas, la mayoría de las cuales aparecen bajo el nombre Rimini Protokoll, en sus diferentes constelaciones, que fundó con Helgard Haug y Daniel Wetzel.
En solitario, ha creado muchos proyectos en torno a temas de movilidad, como la maqueta del mundo ferroviario de Kaegi "Mnemopark" o Cargo Sofia-X, para el que convirtió un camión en una auditorio móvil. Así como el audiotour "Remote X" para 50 auriculares, que Kaegi diseñó junto con Jörg Karrenbauer para más de 40 ciudades de todo el mundo, siempre de forma nueva y específica para cada lugar.
Algunos proyectos buscan sus protagonistas en otras culturas. En El Cairo, por ejemplo, Kaegi concibió "Radio Muezzin", una obra sobre la llamada a la oración en la era de la reproductibilidad tecnológica, en Cuba "Granma. Posaunen aus Havanna" y entre Alemania y Asia "Bodenprobe Kasachstan".
Las obras se convierten a menudo en espacios teatrales inmersivos. Así, escenificó una versión pirata de la conferencia de seguridad, "Sicherheitskonferenz", en torno a una mesa redonda en Münchner Kammerspielen. En "Gesellschaftsmodell Grossbaustelle", hasta 300 espectadores asumieron a la vez los papeles de trabajadores de la construcción y arquitectos, transformando el teatro en una obra de construcción multitudinaria.
Kaegi también se interesa por las perspectivas posthumanas. Para Schauspielhaus de Zúrich montó una obra con 10.000 langostas. En "Uncanny Valley", hay una copia animatrónica del autor Thomas Melle en el escenario. Y en colaboración con el escenógrafo Dominic Huber, se crearon ocho habitaciones para la producción "Nachlass - Pièces sans personnes", que, en ausencia de sus protagonistas, cuentan lo que queda de ellos cuando ya no están.
Kaegi concibe regularmente proyectos junto a Helgard Haug y Daniel Wetzel. Su objetivo común es descomponer la realidad percibida y presentar todas sus facetas desde perspectivas inusuales. El trío de directores copió una sesión completa del Bundestag ("Deutschland 2") con 200 ciudadanos de Bonn. Pusieron en escena a cinco expertos en tipos de muerte centroeuropeos en "Deadline" o reconstruyeron la quiebra de la aerolínea belga Sabena en Bruselas ("Sabenation"). De su colaboración han surgido numerosas formas nuevas de teatro, "Call Cutta in a Box" es una conferencia telefónica en directo desde un call center indio, "100% Stadt" es un vívido orden estadístico para 100 ciudadanos en un escenario giratorio y "Hauptversammlung" es una intervención parasitaria con motivo de la asamblea general de accionistas de Daimler AG. "Best Before" es un videojuego para 200 espectadores de teatro y "Lagos Business Angels" es una especie de feria empresarial intercontinental. Los tres desarrollaron también la videoinstalación multijugador "Situation Rooms" sobre el comercio mundial de armas, que ganó el premio "Excellence" en el 17º Festival de Arte de Japón y se representó en el festival Theatertreffen de Berlín. Para el Schauspielhaus de Hamburgo crearon "Weltklimakonferenz", una simulación de una cumbre de la ONU para 650 espectadores divididos en 196 delegaciones de países. En Barcelona, las medusas nadaban en la instalación de un museo sobre el mundo después del cambio climático.
Otras obras se crearon en colaboración con la directora argentina Lola Arias ("Airport Kids" y "Chácara Paraíso", entre otras), así como en colaboración con Bernd Ernst bajo el nombre de "Hygiene Heute".
Kaegi también ejerce como comisario en exposiciones ("Jäger und Sammler"), imparte conferencias ("Identa 2000" y "Kongress der Schwarzfahrer", entre otras), hace intervenciones en el espacio urbano ("Truck Tracks Ruhr") y participa en festivales ("Ciudades Paralelas", "Idiom" - Malta Festival Poznan). Él y sus colegas también imparten talleres (Bienal de Teatro de Venecia, Instituto de Teatro Letón de Riga, Teatro Mario Matos de Lisboa, Universidad del Ruhr de Bochum, Instituto Goethe de La Habana, La Friche Belle de Mai de Marsella, Universidad de Artes Aplicadas de Viena, ZHdK de Zúrich, Territory Festival de Moscú y muchos más).
En 2007 Rimini Protokoll recibió el Premio de Teatro Faust y en 2008 el Premio Europeo "New Realities in Theatre". En 2011 recibió el León de Plata en la Bienal de Teatro de Venecia y en 2013 el premio "Excellence" del Festival de Arte de Japón por la instalación teatral multijugador "Situation Rooms" sobre el comercio mundial de armas.
En 2005, "Mnemopark" ganó el premio del jurado del Festival Politik im freien Theater. En 2010, Stefan Kaegi recibió el "Routes Award for Cultural Diversity" de la Fundación Europea de la Cultura y en 2015, con Rimini Protokoll, el Gran Premio de Teatro de la Oficina Federal de Cultura de Suiza. "Nachlass" ganó el Gran Premio del Jurado en el Festival Bitef de Belgrado en 2018, así como el "Premio Ubu" a la mejor actuación extranjera en Italia.
Stefan Kaegi vive en Berlín, donde Rimini Protokoll tiene su sede.