Δεν απελπίζομαι ποτέ
OΝΟΜΑ: ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΨΑΡΡΟΥ
ΗΛΙΚΙΑ: 80
ΠΕΡΙΟΧΗ: ΚΑΛΛΙΘΕΑ
ΤΟΠΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ: ΑΓΙΑΣΟΣ, ΛΕΣΒΟΣ
ΚΑΤΑΓΩΓΗ: ΑΓΙΑΣΟΣ, ΛΕΣΒΟΣ
ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΜΕ ΤΟ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΔΑΒΑΚΗ ΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ ΤΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ, ΛΑΓΟΥΜΤΖΗ, ΦΡΑΝΤΖΗ, ΖΑXΑΡΙΤΣΑ, ΕΡΕΧΘΕΙΟΥ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΗΡΩΔΕΙΟ. Ή ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΑ, ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΤΗ ΧΑΤΖΗΧΡΗΣΤΟΥ.
Γεννήθηκε το 1930 στην Αγιάσο της Λέσβου. Πήγε στο σχολείο μέχρι την 3η δημοτικού, έπειτα ξεκίνησε ο πόλεμος και τα μαθήματα διακόπηκαν, αφού καθένας έπρεπε να σώσει τον εαυτό του. Στην Αθήνα ήρθε το Γενάρη του '61. Τα πρώτα χρόνια επειδή είχε ένα πρόβλημα υγείας (εξάρθρωση σπονδύλου στη μέση, μετά από ατύχημα) δούλεψε ως αγροφύλακας στην Αγία Παρασκευή (που τον καιρό εκείνο ήταν εξοχή) και αργότερα ασχολήθηκε με την οικοδομή, ως μάστορας μωσαϊκών δαπέδων. Γνωρίζει καλά την τέχνη αυτή και αισθάνεται περήφανος που την άσκησε: «Κανένας δεν κάνει πλέον μωσαϊκά, δύσκολα θα βρεις σήμερα μάστορα και υλικά. Όλη η Πειραιώς ήταν γεμάτη εργοστάσια. Τώρα βάζουν όλοι πλακάκια, όμως το μωσαϊκό είναι τέχνη, το πλακάκι δεν είναι». Εργάστηκε στην οικοδομή από τον Ιούνιο 1961 μέχρι το Μάϊο του 1988: «Άρχισα να δουλεύω ως εργάτης. Την ώρα του μεσημεριανού διαλείματος που κοιμούνταν οι άλλοι εγώ έκανα εξάσκηση με τα εργαλεία του μάστορα κι έτσι έμαθα την τέχνη. Κάποια στιγμή είχα 10 άτομα συνεργείο, εκείνη την περίοδο ένας Ιταλός μου ζήτησε να παρατήσω τις εργολαβίες και να δουλέψω μαζί του στην Ιταλία, αλλά δεν ήθελα να εργαστώ ως υπάλληλος». Έκανε 2 γάμους, αλλά και τις δύο φορές χήρεψε. Έχει τέσσερα παιδιά, 9 εγγόνια και ένα δισέγγονο. Δεν είναι αισιόδοξος για την κατάσταση στην Ελλάδα σήμερα, κυρίως επειδή επανέρχεται ανησυχητικά μεγάλη η ακρίβεια. «Η μεγαλύτερη πείνα που ζήσαμε ήταν το 41- 42. Τότε υπήρχαν λεφτά και δεν υπήρχαν αγαθά, τώρα φοβάμαι θα έχουνε τα ράφια και δεν θα έχουμε λεφτά».
Δεν έχει διαβάσει καθόλου αρχαίο δράμα. Από τους χαρακτήρες του Προμηθέα Δεσμώτη αναγνωρίζει τον Ήφαιστο, καθώς επισκέφτηκε πρόσφατα την Λήμνο και είδε τα ιερά του. Ωστόσο πιο κοντά αισθάνεται στον Ωκεανό, επειδή προσπαθεί να βρει μια λύση να μονιάσει τον Προμηθέα με τον Δία.