Εμπνέομαι διαρκώς
OΝΟΜΑ: NΙΚΗ ΡΟΥΜΠΑΝΗ
ΗΛΙΚΙΑ: 57
ΠΕΡΙΟΧΗ: ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ
ΤΟΠΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ: ΑΘΗΝΑ
ΚΑΤΑΓΩΓΗ: KΡΗΤΙΚΙΑΚΑΙ ΑΡΒΑΝΙΤΙΣΣΑ
ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ Η ΝΙΚΗ ΡΟΥΜΠΑΝΗ ΘΑ ΠΕΡΠΑΤΗΣΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΝΟΡΜΟΥ ΣΤΗ ΛΕΩΦΟΡΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ, ΠΟΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΟ ΜΕΤΡΟ ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ. EΠΕΙΤΑ ΘΑ ΠΕΡΠΑΤΗΣΕΙ ΣΤΗ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΑΡΕΟΠΑΓΙΤΟΥ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΗΡΩΔΕΙΟ.
Γεννήθηκε στην Αθήνα. Η μητέρα της είναι Κρητικιά και ο πατέρας της Αρβανίτης. Μένει σε ένα διαμέρισμα στoυς Αμπελοκήπους με την 94χρονη μητέρα της. Έχει χωρίσει εδώ και καιρό από τον άντρα της (δικηγόρος), κι έχει ένα γιο στην ηλικία των 35 που εργάζεται ως πολιτικός επιστήμονας.
Έχει κάνει σπουδές καλών τεχνών στο Λονδίνο στη Central School of Arts and Design από το 1974 μέχρι το 1978. Την περίοδο που κατέθετε την αίτηση για σπουδές, κανένα πανεπιστήμιο δεν ήθελε να δει τον φάκελο της επειδή ήταν έγκυος. Αποφάσισε ότι έπρεπε να αποκρύψει την εγκυμοσύνη, προκειμένου να γίνει δεκτή. Αυτή ήταν η αφορμή, προκειμένου να ασχοληθεί με τον πολιτικό ακτιβισμό και το Δίκτυο Γυναικών Ευρώπης, του οποίου είναι ιδρυτικό μέλος. Έχοντας εργαστεί εθελοντικά εδώ και 35 χρόνια στο δίκτυο, βρίσκεται πλέον στη θέση της Προέδρου.
Η οργάνωση ασχολείται με προβλήματα ρατσισμού, φτώχειας και ισότητας. Μπορούν να συμμετέχουν σ΄αυτήν και άντρες αφού «Η βία
είναι πανανθρώπινη υπόθεση». Μία από τις βασικές δραστηριότητες του δικτύου είναι η οργάνωση της γραμμής SOS όπου κανείς μπορεί να απευθυνθεί ανά πάσα στιγμή και να ζητήσει συμβουλές, ανώνυμα. Πρόκειται για έναν μηχανισμό στήριξης των θυμάτων, φτιαγμένο με αυτό τον τρόπο, ώστε να βοηθάει και να προστατεύει ανθρώπους που δεν μπορούν να μιλήσουν δημόσια.
Η Νίκη διδάσκει καλλιτεχνικά στο πειραματικό γυμνάσιο και εκπαιδεύει καλλιτέχνες που θέλουν να ασχοληθούν με την παιδαγωγική και να εργαστούν ως δάσκαλοι. Χρησιμοποιεί την τέχνη ως εκπαιδευτικό εργαλείο, με σκοπό οι μαθητές να μπορέσουν μέσα από την τέχνη να εκφραστούν και να επικοινωνήσουν.
«Έχω ζωγραφίσει έναν πίνακα με τον Προμηθέα. Αισθάνομαι πως συνδέομαι μαζί του, ιδίως αυτή την περίοδο. Νιώθω ότι κάποιος μου τρώει το συκώτι. Αλλά θα ξαναφυτρώσει!»
Το αρχαίο δράμα είναι πηγή διαρκούς έμπνευσης για κάθε κάθε καλλιτέχνη, ιδιαίτερα στην Ελλάδα. «Δεν είναι τυχαίο ότι αναφερόμαστε διαρκώς σ' αυτούς.»